O książce: 1987 / W książce znajdują się wybrane wiersze liryczne Siemiona Jakowlewicza Nadsona (1862–1887), stanowiące najlepsze z niezbyt obszernego dorobku tego poety, którego żałobne i gniewne wersety, brzmiące w warunkach reakcji politycznej lat 80. jako symbol wytrwałości i wierności ideałom, zostały przejęte przez całą postępową młodzież Rosji - poetę o wyraźnie wyrażonej orientacji obywatelskiej, konsekwentnej demokracji orientacji, w której twórczości wyraźnie widać tradycje Niekrasowa.